خیلیها فکر میکنن اضطراب جدایی فقط مخصوص بچههاست. همون دلتنگیهایی که موقع جدا شدن از مادر یا پدر سراغ کودک میاد.
ولی واقعیت اینه که توی بزرگسالی هم میتونه با شکلهای خیلی پیچیدهتری خودش رو نشون بده.
مثلاً ممکنه وقتی شریک عاطفیت میخواد برای یه سفر کوتاه بره، دلنگرانی شدید سراغت بیاد. یا مدام نگران باشی که مبادا رابطهتون تموم بشه، حتی وقتی هیچ نشونهای از تهدید نیست.
علائم اضطراب جدایی ممکنه اینطور باشه:
نگرانی مداوم از اینکه کسی که دوستش داری رو از دست بدی (حتی وقتی همهچیز خوبه)
احساس دلتنگی یا اضطراب زیاد وقتی از عزیزانت دوری
ترس از اینکه اتفاق بدی برای اونها بیفته وقتی کنار تو نیستن
نیاز شدید به تماس و اطمینان مداوم (مثل چک کردن مداوم پیامها یا تماسها)
اجتناب از موقعیتهایی که ممکنه باعث جدایی بشه، حتی موقت
این اضطراب ممکنه ریشه در تجربههای کودکی داشته باشه، یا از دل روابطی بیاد که در گذشته ناگهانی قطع شدن.
بعضی وقتها این احساس به شکل وابستگی شدید، کنترلگری یا حتی ترس از تنهایی ظاهر میشه، و ممکنه رابطههای سالم رو هم تحت فشار بذاره.
اگر فکر میکنی دلنگرانیهات بیشتر از حالت عادیان، یا تنهایی برات سنگینتر از حد تصوره، شاید بد نباشه ریشههاش رو با کسی بررسی کنی که بتونه با نگاه دقیقتری کمکت کنه.
همچنین می تونید با تست رایگان اضطراب بک (BAI)، میزان اضطرابتون رو بسنجید.